Wie is die man die het ontbijt verziekt met zijn grote, gele vagina?

Sorry hoor.

Het ligt vast aan mij.

Maar dat ding...
Dat grote gele ding...
Dat zo langzaam open gaat...

Met daarin...
Weer een...ding.

Een penis in een vagina, zeg maar.

Maar het ligt vast aan mij.

Eerlijk waar.
Ik ben gewoon een beetje verknipt, denk ik.

Sorry.

Kutreclame van Allsecur nog steeds niet van de buis weg te slaan.

De slechtste reclame van 2009 was toch wel Jump van Allsecur.



En de commercial blijft maar terugkeren op de buis.
Blijkbaar zijn ze er nogal trots op.

Maar, beste mensen.
Het is gewoon zwaar kut.

Niet dat de executie slecht is.
Allerminst.

Aan de mannen van CZAR heeft het niet gelegen.

Maar noch de regisseur, noch de dure stuntmannen en dure locatie
kunnen een slecht idee redden.

Om te beginnen...
Is het kussen nou een symbool voor veiligheid,
of (zoals in de andere meuk van Allsecur) een symbool voor wakker liggen?

Bij Ogilvy Amsterdam komen ze er maar niet uit.

Ten tweede.
Wat als het enige dat mensen onthouden de lui die van het dak springen is?
Geeft dat - on the long run - een veilige associatie bij een verzekeraar?

O wacht, het concept is natuurlijk door de Conceptshredder 2000 gegaan,
en uitentreure getest op focusgroups van brave jaknikkers.

Geen reden dus om mij zorgen te maken.

En bij Ogilvy zullen ze nu ongetwijfeld zeggen:
"nou, hij heeft anders wel gewerkt hoor!"
"het aantal klanten is gestegen!"

Maar wij zegt mij dat een leuke reclame met een goed idee niet veel beter gewerkt had?

Wanneer heeft Ogilvy ook al weer voor het laatst een EFFIE gewonnen?

...

...

Case closed.

Oh ja, en dan nog even over de muziek.
Lijkt verdomd veel op iets...is het niet?

Zou het misschien dit nummer kunnen zijn?

Virtuele mensen van OHRA kutste reclame van de maand.

Zonder twijfel.
OHRA.

Joost mag weten wie het nieuwe bureau van OHRA is,
maar na de geniale reclame van Doom & Dickson
(met de paarse krokodil) zijn ze er niet bepaald op vooruit gegaan.



Ik kan er veel over zeggen.

Dat het idee bar slecht is.
Dat de strategie niet goed is.
Dat de uitvoering vrouwonvriendelijk is.

Maar wat maakt het uit?
Uiteindelijk gaat het erom hoe het publiek reageert.

Dus ik post integraal de laatste reactie onder het filmpje op youtube:

"Wat een ongelofelijke bak puberale ellende zeg,
niet te geloven dat hier mensen hun geld mee verdienen.
Als ik vrouw was zocht ik terstond een andere verzekeraar"

Need I say more?

Gewoon zwaar kut.

Bij Pearle kost een bril ook geen reet. Nou en?

De campagne van Pearle Opticiens is zoals gebruikelijk weer dramatisch.
Een kerel loop rond met goddoemme een prijskaart rond zijn buik.

Hoe verzin je het.

Je ziet de briefing er gelijk doorheen.
(Volgens Jean-Marie Dru hét teken voor een slechte campagne)

"Jongens, nieuwe briefing van Pearle!"
"We moeten de aanbieding communiceren, maar toch ook de service benadrukken"

En zie hier het resultaat:



Om te huilen.

Ok, dus de bril is goedkoop,
en daar krijg je - wow! - ook nog eens advies bij.

Value= benefit + price.
Maar dat wordt hier wel heel letterlijk genomen.

Dus, jongens van reclamebureau X...
(ik heb niet eens zin om deze dramatische klerelijertjes op te zoeken)

Lees nog een keer het briljante stukje van Ome Seth:

Two halves of the value fraction

"When all of your competitors are busy increasing value by cutting prices,
you can actually increase market share by increasing value and raising benefits."

Lees en Leer en maak iets goed volgende keer!

Ik denk...NEE!

Kijk.
Het NRC is natuurlijk gewoon de beste krant van Nederland.
Die hebben eigenlijk geen campagne nodig.

Maar als ze dan toch met een campagne komen
is het duidelijk dat die eigenlijk maar éen ding moet doen:

Je aan het denken zetten.

Maar nee hoor.

In plaats van een reclamebureau van niveau inhuren.
En dan het liefst een met onafhankelijke, vrije geesten,
huurt het NRC een clubje grafisch designers in.

En wat krijg je dan?

Poep.



En dat terwijl er zoveel te doen is met een krant van dit kaliber.
Een campagne met de (door de Volkskrant afgedankte) zin "Blijf vragen"
bijvoorbeeld.

Of nog beter,
iets zoals deze:



Of deze:



Maar nee hoor, niks van dit alles.

De NRC reclame:
Wat een gemiste kans!

Vodafone. Power to me? Niet echt.

Tja.

Ik voel me hier toch een beetje slecht bij.
Het reclamebureau van Vodafone is They.
En They zijn normaal steengoed.
Een aantal vrienden van me werken er zelfs.

Maar, eerlijk is eerlijk.
Deze nieuwe campagne van Vodafone is gewoon kut.



Wie zijn die rare beesten?
Wat doet Vodafone voor mij?
Hoe geven ze mij de power?
Wat onderscheidt Vodafone van de concurrentie?
Waarom zou ik deze commercial doorsturen?
Waarom zou ik erover gaan praten op verjaardagen?

De pop is terug.
Het begon volgens mij met Artis de Partis.
Daarna waren ze ineens overal.

Maar waar de, door KesselsKramer bedachte, en door Alfred geniaal doorgezette Mr. Yummy
nog een slimme metafoor was voor de lekkere trek, slaan deze gekke muppets gewoon nergens op.

Dus, jongens van They;
Ook U staat op kutreclames.nl

Bij Agis werken nare mannen uit de zorg.

Mooie aftrap van dit weblog.
Van alle lopende campagnes is dit toch wel het toppunt.



Wat heeft de strategen bij reclamebureau UbachsWisbrun/JWT bezield?

Alles is mis met deze reclame.

Ten eerste de slogan: "Bij Agis werken mensen die zelf uit de zorg komen".

Dus Agis krijgt het voor elkaar dat zorgverleners hun baan, waarbij ze daadwerkelijk patiënten helpen opzeggen, om vervolgens bij Agis de administratie te komen doen.

Ten tweede: De man en de vrouw uit het spotje werken beiden in het zelfde pand, dus de vrouw ook. Toch?

Ten derde: Wat een bizarre veronderstelling dat een of andere kerel beter weet wat goed voor een zwangere vrouw is dan zij zelf!

Ik kan zo nog een tijdje doorgaan.
Gewoon een slechte campagne.
Slecht inzicht.
Slechte executie.

Gefeliciteerd.
U staat op kutreclames.nl